Dag 7: De Amalfikust

Vanuit Vietri Sul Mare vertrokken we voor een lange rit langs de Amalfikust. Het weer was minder goed, wel nog aangenaam warm maar veel wolken. Alles leek wat grijzer en boven de zee zagen we smog hangen. Niet verwonderlijk als je ziet hoeveel auto’s hier rondrijden en hoe mensen hier nog vlotjes alles opstoken in hun tuin. (Misschien moeten we ook de rook van de talrijke pizzaovens meetellen?). We hielden eerst halt in Erichie waar we op een klein strandje genoten van onze kinderen die plezier hadden met stenen in het water te gooien. Onze tweede halte was Minori. We picknickten op het strand en nadien konden Seppe en Jasper nog wat in de zee spelen. We vervolgden onze route tot in Positano om nog een laatste keer te stoppen voor wat foto’s. De kust is mooi maar de route is lang niet zo spectaculair als men beschrijft. Er zijn zeer weinig uitzichtpunten of plaatsen om even te stoppen, waardoor je niet echt kan genieten van de uitzichten. Dorpen zoals Amalfi en Positano zijn overladen met toeristen, je vindt moeilijk parkeerplaats en de souvenirsshops bezetten de straatjes. Tom en ik concludeerden al snel dat de natuur wel mooi is maar dat de mondaine kust niet echt ons ding is. We reden door naar Sorrento. We dineerden in hetzelfde restaurant als de avond voordien, maar tot spijt van de kinderen was er geen livemuziek. Gelukkig zaten we onder de parasols van het terras want er kwam regen aan. We sloten de avond af met een ijsje en een wandeling door het gezellige Sorrento.